You are currently viewing Czy plan daltoński można stosować w domu?

Czy plan daltoński można stosować w domu?

Jak zachęcić rodziców do stosowania planu daltońskiego w domu?

Plan daltoński kładzie nacisk na rozwijanie niezależności, samodzielności i odpowiedzialności u uczniów. Ta koncepcja edukacyjna warta jest zastosowania również w domu. W tym liście przedstawię Ci kilka sposobów na wprowadzenie zasad planu daltońskiego w domu, co nie tylko pomoże w kształtowaniu właściwych nawyków u dzieci ale pomoże ci we wdrażaniu planu daltońskiego w przedszkolu. 

Pewne zasady można stosować już u 2-3 latków, ale dzisiaj skupię się na dzieciach przedszkolnych czyli od 3 do 6 lat. Mam nadzieję, że treści tutaj zawarte pomogą ci zorganizować spotkanie z rodzicami i przekazać im twoje wskazówki. 

UWAGA! Pamiętaj jednak, że nie może to być pierwsze spotkanie na temat planu daltońskiego. Uważam, że ten temat możesz podjąć dopiero wtedy, kiedy sami rodzice zaczną ci sygnalizować pozytywne zmiany jakie zachodzą u ich dzieci i wynikają z obserwacji ich zachowań w domu. Wtedy możesz zaproponować, że przygotujesz spotkanie, na którym przekażesz im więcej wskazówek. Potraktuj to jako zasygnalizowanie pewnych tematów, szczegóły warto dopasować do specyfiki twojej grupy.

A dla tych z Was, którzy chcą skorzystać podczas takiego spotkania z rodzicami z plakatu, na którym jest plan daltoński w pigułce, to tutaj jest link: PLAKAT

Oto kilka praktycznych sposobów, jak wprowadzić zasady planu daltońskiego w domu:

1. Uczymy dziecko planowania swojego dnia. 

Planowanie jak sama nazwa wskazuje, jest kluczowe w planie daltońskim. Do mistrzostwa w korzystaniu z tej kompetencji dążymy przez całą edukację. Pomaga to dzieciom w organizacji swojego czasu i przemyślanym wykonywaniu zadań. Dla maluszka wyzwaniem będzie zwizualizowanie upływającego czasu, czyli wykorzystanie pomocy edukacyjnej znanej jako dni tygodnia. Warto uczyć dzieci, jak planować swoje dni, wykorzystując kalendarz lub planer, znany już ci jako tablica zadań. 

Możesz pomóc dziecku w planowaniu dnia, zaczynając od ustalenia ważnych momentów dnia, takich jak posiłki, czas na zabawę, na naukę i na sen. Możesz pomóc dziecku w ustaleniu celów na dzień, aby zmotywować go do samodzielnego podejmowania działań. Te samodzielne działania to mogą być na przykład: 

– oglądanie książek, 

– bawienie się z zabawkami, 

– rysowanie 

– pomaganie w kuchni. Dzieci starsze mogą ustalać sobie cele nauki jakichś nowych umiejętności i wybierać działania, które ten cel pomogą im osiągnąć.

2. Dajemy dziecku wolność wyboru czyli uczymy podejmować właściwe decyzje.

W planie daltońskim dzieci mają dużo swobody w wyborze tego, czego chcą się nauczyć i jak chcą się uczyć. W domu możemy dać dzieciom podobną wolność wyboru. Na przykład, zamiast narzucać dziecku, co ma robić, możemy pozwolić mu wybierać, co chce robić, np. czy chce rysować, czy bawić się klockami. Dzieci uczą się w ten sposób podejmowania decyzji i rozwijają swoje zainteresowania.

Możemy też zapytać dziecko, co chciałoby zjeść na śniadanie. Jeśli dziecko jest młodsze, dajemy mu wybór spośród dwóch rzeczy, aż nabierze doświadczenia. Zwracajmy uwagę na konsekwencje właściwych i niewłaściwych wyborów. Jeśli coś mu nie smakuje, to trudno, następnym razem wybierze inną potrawę.

3. Wspieramy samodzielność dziecka.

Plan daltoński opiera się na zasadzie, że uczniowie powinni być odpowiedzialni za swoją edukację. Przecież to przejście od nauczania do uczenia się. Tak, nie jest to łatwe, szczególnie dla rodziców, aby zrozumieć, że to ich dziecko jak najszybciej powinno poczuć odpowiedzialność za swoją naukę. Dużo o tym piszę w książce, którą możesz polecić rodzicom pt. “Zrozumieć plan daltoński”: LINK DO KSIĄŻKI. Spokojnie, jest na to czas. Doświadczenie nauczycieli daltońskich potwierdza, że tak się dzieje. 

W domu możemy pomóc dziecku w rozwijaniu samodzielności poprzez dawanie mu odpowiedzialności za swoje zadania, np. za posprzątanie swojego pokoju.Ponieważ pojęcie porządku jest subiektywne, można zrobić zdjęcie uporządkowanej szafki czy pokoju i postawić w widocznym dla dziecka miejscu.  Możemy również zachęcać dzieci do podejmowania decyzji, np. w kwestii wyboru swojego ubrania. Podkreślajmy, że dziecko jest częścią rodziny i każdy z ich członków ma domowe obowiązki. Może być trudniej w domach, w których jest bardzo tradycyjne podejście do ról dla matki i ojca. To jednak już nie twój problem 🙂

4. Uczymy dziecko, jak oceniać swoje postępy.

W planie daltońskim uczniowie regularnie oceniają swoje postępy i zastanawiają się, co mogą zrobić lepiej. W domu warto uczyć dzieci, jak oceniać swoje postępy, np. poprzez zachęcanie ich do refleksji nad tym, co zrobiły i co mogą zrobić, aby poprawić swoje umiejętności. Bardzo często i my dorośli nie widzimy zmiany w naszych działaniach, dopóki ktoś nam na to nie zwróci uwagi. Po prostu nie dostrzegamy dużej zmiany, bo doświadczamy drobnych postępów z dnia na dzień. Dlatego warto spojrzeć z szerszej perspektywy i pokazać postęp w ciągu kilku tygodni czy miesięcy. To wzmacnia poczucie własnej wartości i daje odwagę do stawiania sobie większych i ciekawszych wyzwań i zadań.

5. Zachęcamy do współpracy.

I na koniec najprostsza do realizacji w domu zasada współpracy, ale jakże cenna, jeśli spojrzymy na potrzebę rozwijania umiejętności społecznych. Zacznijmy od wspólnie wykonywanych zadań domowych. Wcześniej pisałem o obowiązkach, realizowanych samodzielnie. Tutaj skupiamy się na wykonywaniu trudniejszych czynności, dla których synergia pracy zespołowej daje jeszcze lepsze rezultaty. To mogą być zadania wykonywane z rodzicem, a jeśli jest rodzeństwo to również z nim. 

Takie działania w kuchni dają najwięcej radości i satysfakcji ze wspólnie zrobionego posiłku. Jeśli nie masz pomysłów na takie współprace, znajdziesz je w książce “Henio w kuchni, czyli plan daltoński na talerzu” : LINK DO KSIĄŻKI 

Współpraca to również gry zespołowe, takie jak budowa wieży z klocków, czy gry planszowe, w których muszą wykazać się kooperacją, aby osiągnąć wygraną. Kolejnym pomysłem może być wspólny projekt z rówieśnikami z podwórka czy z okolicy. Jest wiosna więc może robienie lub pomaganie w montażu budek lęgowych.

Te wszystkie działania, a przecież możesz wymyśleć ich jeszcze więcej, nie tylko pomogą ci w pracy wychowawczej w przedszkolu, ale i pomogą w rozwoju społecznym młodego człowieka. Dzięki temu lepiej będzie mu się żyło w przyszłości, a przecież to jest jednym z naszych głównych celów, jakie sobie stawiamy jako dorośli wobec dzieci.

Robert Sowiński

Fundacja Plandaltonski.pl
Wydawnictwo SOR-MAN