Zachowania trudne to pojęcie bardzo szerokie, którym określamy najczęściej różnego typu trudności wychowawcze w pracy z uczniami. Obserwowanie (prowadzenie kart obserwacji) nie tylko pozwala na wczesne zdiagnozowanie np. zaburzeń w zachowaniu, postępującej demoralizacji czy też stanów depresyjnych u dzieci i młodzieży, ale przede wszystkim daje fundament zorganizowania skutecznego wsparcia dla tych uczniów.

Zachowania trudne

Najczęściej obserwowane zachowania trudne u dzieci i młodzieży to: łamanie zasad, lekceważenie autorytetu dorosłych, kłamstwa, niszczenie przedmiotów własnych i cudzych (akty wandalizmu), przemoc werbalna, psychiczna i fizyczna, wulgarne słownictwo i zachowanie, postępująca demoralizacja (lekceważenie obowiązków szkolnych, nałogi, wagary, ucieczki z domu). Podłoże tych zachowań może być różne, jednak w każdym przypadku uczeń potrzebuje wsparcia dorosłych opiekunów.

Obserwując któreś z wymienionych wyżej zachowań, dobrze jest prowadzić karty obserwacji zachowań konkretnego ucznia czy uczennicy. Notowane powinny być nie tylko zachowania trudne, ale także kontekst, ponieważ on daje nam informacje o tym, co prowokuje ucznia do konkretnych reakcji (co wydarzyło się przed trudnym zachowaniem), oraz pozwala ocenić skuteczność podejmowanych działań wychowawczych (utrwalanie wzorca czy wygaszanie niewłaściwych zachowań). Stałe prowadzenie kart da także odpowiedź, czy zachowania mają charakter incydentalny czy też obserwujemy już utrwalony wzorzec aspołecznego zachowania, który wyraźnie narusza prawa innych osób. W tym przypadku uczeń powinien zostać zdiagnozowany przez specjalistów w poradni psychologiczno-pedagogicznej pod kątem rozpoznania zaburzeń zachowania.

Więcej w artykule Librus: https://portal.librus.pl/szkola/artykuly/rozpoznawanie-zachowan-trudnych-u-dzieci-i-mlodziezy